Geschiedenis

100 Jaar geleden namelijk was Gerrit Pelk als bakkersjongen werkzaam in Bergen. Dat betekende elke week vanuit Volendam op de fiets naar Bergen, heen en ook weer terug. Dat was voor een sterke knul als Gerrit een sportieve rit. (Ik heb dat ooit eens op de brommer gedaan en toen had ik drie dagen last van mijn gat). Maar Gerrit kon behoorlijk goed overweg weg met zijn fiets. Zo goed zelfs dat hij besloot om in Bergen mee te doen aan een wedstrijd ‘hardfietsen’. Boven verwachting kwam hij met een prijs uit het strijdperk, Die prijs bestond uit een echte leren voetbal en nog een paar voetbalschoenen met verharde neuzen.

Bij zijn terugkomst thuis verzamelde zich al direct een groepje jongens om Gerrit heen, dat om zijn gunst bedelde om ook mee te mogen voetballen met een originele leren bal. Wat nog nooit eerder in Volendam was gezien gebeurde. Er werd gevoetbald op blote voeten met een echte leren voetbal.

Onder de jongens waren er een paar die al snel begrepen dat een leren voetbal geen onbeperkte levensduur was beschoren. Ze stelden daarom voor om elke week een dubbeltje te offeren voor de toekomstige voetbalkosten. Op een sigarenkistje kwam te staan ‘VOETBALKAS VOLENDAM’ en de schrijver daarvan en de bewaarder van het kistje werden gebombardeerd tot de eerste secretaris-penningmeester van de voetbalvereniging en de eigenaar van de bal –met alle stemmen voor- gekozen tot voorzitter.

Een groot probleem waren de voetbalschoenen. Op klompen voetballen ging nou eenmaal niet en de originele Volendammerschoenen met zilveren gesp vlogen bij iedere trap nog verder dan de bal. Na lang zoeken vonden ze op zolders bij burger middenstanders enkele hoge schoenen. Niet genoeg voor alle spelers maar geen nood.

Wie links trapte kreeg een linkerschoen en degene die rechts waren een rechterschoen. De wedstrijd kon beginnen! Er werd gevoetbald maar spelen onder elkaar was het nog niet helemaal. Er moesten andere tegenstanders  gevonden worden. Die waren wel te vinden maar dan moest er in verenigingsverband worden gespeeld. Na heel wat gepraat werd op 1 juni 1920 besloten tot het oprichten van een heuse voetbalvereniging, die de hoopgevende naam ‘Victoria’ meekreeg. Er werd aansluiting gezocht en verkregen bij de Noord-Hollandse Voetbal Bond. ‘Victoria’ uit Volendam werd in het seizoen 1920-1921 ingedeeld in de 2e klasse van de Waterlandse afdeling.

Het jaar daarop werd de competitie niet uitgespeeld. Tussentijds besloot men-op advies van Kapelaan Velzeboer- om van de vereniging een rooms-katholieke voetbalvereniging te maken. De naam ‘Victoria’ werd vervangen door R.K. Sportvereniging Volendam. Tot secretaris werd benoemd N.J. de Wit. Op 14 december 1921 schreef hij zijn eerste brief aan B&W:

Met deze richten wij een verzoek tot u. Herhaalde malen komt het voor dat het voetbalterrein bevuild wordt door het legen van emmers uit de privaten van de omwonende mensen. Gaarne hadden wij dat u daar tegen strenge maatregelen treft. Met de meeste hoogachting: het bestuur van de voetbalvereniging ‘Volendam’. Was getekend N.J. de Wit, Haven 156 Volendam.

RKAV Volendam en FC Volendam

RKSV Volendam werd in 1978 afgesplitst in een betaald voetbalorganisatie: FC Volendam, en een amateurvereniging: RKAV Volendam. Er is sindsdien altijd een sterke relatie geweest tussen de FC en de RKAV Volendam. Dit is in de afgelopen jaren met name tot uitdrukking gekomen in een gezamenlijke jeugdopleiding en een gezamenlijk gebruik van accommodaties, welke ook aan elkaar gelegen zijn.

Vele voetbaltalenten

Vele nationale voetbaltalenten kwamen reeds voort uit onze vereniging. De RKAV Volendam kan nationaal dan ook als leverancier van voetbaltalenten worden aangemerkt. De ontwikkelingen bij onze vereniging worden door de plaatselijke FC, maar ook door andere grote clubs uit de regio zoals Ajax, AZ en FC Utrecht, op de voet gevolgd. Dit alles zorgt ervoor dat het voor zowel Volendammers, als ook voor regionale getalenteerde voetballers aantrekkelijk is om bij onze vereniging te voetballen.